Vallen en staan, 4 impressies
Een documentaire van Lauranne Van den Heede
Een documentaire van Lauranne Van den Heede over en met enkele kinderen van ’t Speelscholeke in Deurne.
Het verhaal vertrekt vanuit 4 kinderen die samen in de stamgroep zitten. Een stamgroep is een groep kinderen waarin verschillende leerlingen van elke klas en leeftijd samenzitten, op de middag eten ze samen en doen verschillende activiteiten op school. Deze klas overschrijdende groep geeft mooi weer hoe kinderen van verschillende leeftijden elkaar helpen groeien, een element dat belangrijk is in de pedagogie van de school. Kinderen leren om te gaan met verantwoordelijkheid en zorgzaamheid en met elkaar.
Ella (11), Lowie (9), Rayan (8) en Rona (6) vertellen hun eigen verhaal van opgroeien in een schoolcontext. We beleven de school samen met hen. Met hun eigen bagage en karakter stippelen ze elk hun eigen traject uit.
We volgen de kinderen gedurende 12 dagen, verspreid over 6 maanden (van januari 2022 t.e.m. juni 2022). We zien de kinderen groeien doorheen de film. De gemoederen lopen soms hoog op, de begeleiders sturen en bespreken de moeilijkheden met de kinderen en gaan op zoek naar oplossingen voor de obstakels die ze onderweg tegenkomen. De kinderen zoeken en werken samen, gaan op uitstap en experimenteren. Er is constante dialoog en reflectie tussen de kinderen zelf en tussen de begeleiders en de kinderen. Hoe ze problemen aanpakken en soms falen is ontroerend om te zien. Ze geven niet op.
Een rode draad doorheen de film is het evaluatiegesprek waarbij de begeleider met elk kind terugblikt op het afgelopen schooljaar. Ze bespreken samen hoe het kind in de groep ligt, hoe ze zich voelt, zijn/haar persoonlijke- en leer evolutie, krachten en werkpuntjes.
Lauranne zegt het zo:
“In de film probeer ik de invloed van de manier van leren op hun persoonlijke identiteits- en leer ontwikkeling te vertalen. De zoektocht naar eigenheid, kennis, zelfwaarde, hun krachten en zwaktes gaat niet zonder horten of stoten. De school tracht een veilige omgeving te creeëren waarin de kinderen, elk op hun eigen manier kunnen ontwikkelen. De film vertaalt de invloed van het ervaringsgericht leren op hun persoonlijke groei: ze reflecteren, experimenteren, leren van andere kinderen, staan stil, proberen, falen, zetten door, nemen initiatief, vallen en staan terug recht… “
De film vertrekt vanuit de kinderen zelf. Ze wil geen informatieve documentaire zijn die de pedagogische aanpak van de school uitlegt via interview of voice-over. Wel wil ze een ervaring zijn voor de kijker. Net zoals de school via ervaring dieper wil indringen tot het geheugen de kinderen, wil de film inspelen op de emotie van de kijker. De kijker ervaart de school vanuit het perpectief van de kinderen.
‘Een film over opgroeien en het leerproces, en hoe een school een positieve invloed kan hebben op de zoektocht die elk kind doorgaat. De school als een kleine maatschappij waarin iedereen zijn plek zoekt.’