DE HAVEN VAN ANTWERPEN

Wij, vijf en zes, zijn samen door de Antwerpse haven gevaren op maandag 2 oktober. We scheepten in aan het Kattendijkdok.
Een gids bracht ons naar onze tafel. Daar lag voor iedereen een kaart klaar van de haven. We zochten op waar we ons bevonden. Daarna loodste hij ons naar het dek waar we een uur mochten kijken en luisteren naar van alles tegelijk. Soms vroeg hij om even bakboord te kijken (links) en dan weer was er van alles te zien aan stuurboord (rechts)
We konden zelfs even een kijkje nemen in de stuurhut van de kapitein en hem vragen stellen.

Na de rondleiding kregen we per 4 opdrachten aan de tafels om wat we leerden nog eens terug te herhalen.

We ontdekten dat de haven van Antwerpen heel belangrijk is voor de economie van ons land en ook voor Europa. Onze haven is de tweede grootste van Europa, na Rotterdam. Economie is een moeilijk woord om uit te leggen dat het gaat om arbeid en productie, geld verdienen door handel te drijven, het kopen en verkopen, het importeren en exporteren van goederen.

We hebben die dag veel geleerd:
Elk dok is recht en uitgegraven door de mens.
Boten met een  felle kleur vervoeren vaak ontvlambare dingen  zoals benzine.
We  wisten niet dat een schip dat vloeibare stoffen vervoert een tanker heet en dat je die kan  herkennen aan de buizen boven op het dek. Zo zijn er ook binnenschepen en kustschepen en zeeschepen.
Wist je dat een schip tegenwoordig bestuurd wordt door een joystick?
Met die joystick die maar een beetje groter is dan een pink kan je een containerschip besturen. Het stuurwiel is niet meer.
Er bestaan stukgoederen (schoenen, bananen, auto’s, …) en massagoederen (zand, olie, graan  We zagen een soort grote stofzuiger massagoed opzuigen om dit dan via transportbanden en pijpleidingen tot in de opslagtaks te brengen.

Toen we hoorden over zoveel verschillende soorten goederen bedacht Noor dat ze zich eigenlijk nog nooit had afgevraagd hoe bijvoorbeeld sportschoenen van China naar Antwerpen zouden komen. Goed dat we deze boottocht konden maken.

We bedankten onze gids en aten onze picknick op en zijn daarna verder gefietst.

Omdat de musea op maandag niet open zijn, deden we een fietstochtje naar Linkeroever.
Op deze tocht kwamen we overal wiskunde tegen: We hebben geschat hoe hoog 1 verdieping van het Mas zou zijn en we vroegen ons ook af hoe breed de Schelde in Antwerpen zou zijn. We vergeleken met een zeetanker van 300 meter lang die we ‘s morgens zagen en Jun dacht dat, als die dwars in de Schelde zou liggen, die er wel 2 of 3 keer in zou passen. Toen we door de voetgangerstunnel reden zagen we op de tegels informatie staan over hoe lang de tunnel is. (575m) De fietslift bracht ons tot op -31 meter. De diepste dokken in Antwerpen zijn 18 meter. (en de allergrootste zeeschepen hebben wel 24 meter diepte nodig en daarom varen die naar Rotterdam want daar zijn de dokken tot 24 meter diep)
Nu zie je dat je wiskunde ook in het dagelijks leven overal tegenkomt.

Het was een fijne, interessante en boeiende dag maar wel spijtig dat Nayla er niet bij kon zijn omdat ze net terug is vertrokken naar Colombia.

(Deze tekst is ontstaan doordat elk kind 3 goede zinnen moest schrijven over de ervaringen in de haven. We plakten ze bij elkaar en zochten naar goede overgangen, verbanden en structuren. 3 kinderen typten en er werd ook nagelezen op fouten.)